zaterdag 20 februari 2010

Kia Orana...

Er waren eens... Ergens diep in de Pacific Ocean... 15 eilandjes met samen een oppervlakte van 241 km2 en een inwonersaantal van 14.000... Het grootste eiland is 67 km2, heeft 10.500 inwoners en is genaamd Rarotonga... De hoofdstad is Avarua... En daar bevinden wij ons...!
 
Inderdaad, op zo'n eiland is niet heel veel te beleven... KPN heeft z'n netwerk nog niet tot hier uitgebreid en Internet is te koop per mb op het eiland. Mits er geen cycloon op komst is want dan legt iedereen het werk neer en is het écht vakantie. Voor toerist én local. De kinderen hoeven niet meer naar school, de bussen rijden niet meer, de laundry hoopt je kleren terug te kunnen geven als het dak er nog op zit en de scooterverhuur wordt met houten planken dicht getimmerd.  Uiteindelijk gaat het om een paar regenbuitjes (thunderstorms aldus de locals) en gaat iedereen de volgende dag weer braaf aan het werk. Ze kennen hier geen ATV, misschien is dit hun vorm ervan....?
 
Om even terug te komen op de bussen; er rijden er welgeteld 2. Wel moeten we erbij zeggen dat die het héle eiland rond gaan, 30 km lang. Je kunt instappen waar je wilt; in de 'clockwise' of de 'anti-clockwise'. Je hoeft geen maori's te kunnen spreken om te beseffen hoe dat in z'n werk gaat. Naast deze 2 bussen bestaan er geen stoplichten, geen voorrangswegen, slechts enkele verharde wegen, maar alleen... scooters! Omdat niet iedereen zo'n goede linksrijdende (scooter)chauffeur is als dat wij zijn moet je hiervoor je rijbewijs halen. Ik moet eerlijk toegeven; ik was wat nerveus bij het wakker worden op dé dag. Na het huren van de scooter; die krijg je namelijk wél mee zonder rijbewijs, moesten we linea recta richting de Cook Islands Police. Omdat er niemand te bekennen was dacht ik dat het misschien verstandig was om het 'parcours' vast te oefenen. Dat werd echter niet in dank afgenomen door de sheriff himself. Stiekem had ik nu toch wat ervaring en kon ik zonder met m'n voeten de grond te raken door 8 pionnetjes sla-lom-en. Daarnaast natuurlijk niet te vergeten stoppen bij het 'stop-bord' en goed kijken bij het 'give-way' bord. Er kwam nog even een strikvraag na; wat doe je als er geen verkeer komt bij het stopbord? Stoppen natuurlijk....! Goed geantwoord, passed my exam! Rogier had het natúúrlijk een stuk makkelijker dan ik. Dankzij m'n charmes heeft de sheriff niets gezien van z'n examen. Bij terugkomst nog wel een vraag; wat zijn de maximum snelheden op het eiland? 30 in de bebouwde kom (da's één straat), 40 daarbuiten en 50 met een helm op. Yes, passed his exam! Vanaf heden zijn wij dus de trotse bezitters van een MOTOR-rijbewijs. In NL kan dit zo omgewisseld worden.... Jan, staat die Harley van jou nog te koop...? Misschien kunnen we die laten verschepen...? En Jeroen, misschien is een ticket naar de Cook Islands goedkoper dan je theorie en praktijk in Terneuzen....
 
Na deze enorme uitdaging waren we toe aan écht adventure. Duiken tussen de sharks! Na de refresher course voor mij waren we klaar voor het échte werk. Met de boot de oceaan op, de achterwaartse koprol en zo'n 30 meter naar beneden, dáár bevonden ze zich. De passages waar we voor gewaarschuwd waren bij het zwemmen konden we met onze duikuitrusting gemakkelijk trotseren. De dive instructor had ons van te voren vertelt dat we maskers en inhalators zouden kunnen verliezen door de stroming, maar ons buddy-systeem werkte perfect. Met sharks van 2m groot en turtles op nog geen meter afstand hebben we een uur lang kunnen genieten onder water. Wauw... écht een fantastische belevenis. In Fiji schijn je shark-feeding-dives te kunnen doen... Daar zijn we dus nu vast op voorbereid...
 
Ons laatste avontuur is the castle... Waar we momenteel king en queen zijn. Eindelijk hebben wij de Duitsers kunnen verjagen die de kroon eervol aan ons hebben overhandigd. Kortom; we bevinden ons momenteel in een kasteel mét zeezicht en iedere avond een fantastische zonsondergang. We hebben ons eigen zwembad, 3 bungalows, 9 bedrooms, 6 bathrooms, 10 toiletten (niet geheel onbelangrijk voor mij),  onze eigen schoonmaakster en tot gister onze eigen poolguy; Puna. Helaas is Puna dronken op de scooter gestapt na een avondje stappen, te hard gereden en is dit hem fataal geworden... Er stonden nog wel borden langs de weg; "the faster you drive, the worser the mess". Waarschijnlijk sprak hij alleen maori's... Zondag gaan we naar de funeral voor Puna. RIP Puna! We miss you....! En ons zwembad wordt steeds troebeler..... Als iemand zich geroepen voelt; er is een functie vrij voor poolguy op the castle in the Cook Islands. Creyf's, zet 'm op!
 
Kia manuia....!!!

Laatste daagjes in de USA…

 Monument Valley was fantastisch mooi, het lag niet helemaal op de route, maar was zeker de moeite waard om er heen te rijden. Helaas konden we zonder 4 wheel drive niet helemaal erheen maar vanaf het uitkijktorentje was het prima vertoeven. In Flagstaff heerlijk geslapen en 's ochtends bijna het ontbijt gemist, we zaten 'ineens' in een andere timezone.. Op naar de Grand Canyon! We dachten na zoveel bergen te zien dat het niet meer mooier kon. Maar niets was minder waar, ontzettend indrukwekkend! Met de auto konden we de hele tour door het park, door het volgen van de Colorado River.

Onze laatste bestemming was Los Angeles. Na heel wat referenties van hostels gelezen te hebben hadden we er dan eindelijk een gevonden. Daar aangekomen bleek ons geboekte hostel naast het hotel te zitten met de slechtste referenties mbt de buurt.. Tassen gedumpt en in één van de zovele fastfoodketens een heerlijk menu op. We begrijpen nu waarom de (meeste) Amerikanen een redelijk aantal kilo's met zich meeslepen. Voor de prijs van een menu kun je zelf geen boodschappen doen.

Gestart in LA met regen, gelukkig konden we nog één dagje van onze auto genieten. Hollywood, Madame Tussaud, Chinese Theatre, Beverly Hills, Bel Air, Mulholland Drive, Rodeo Drive, Universal Studio, Santa Monica, Venice Beach… been there, done that. Op Santa Monica liet ik mezelf nog even verleiden door een zwerver, stond ik opeens samen met hem tussen de Pelikanen. Het was duidelijk dat die beesten hem niet voor het eerst zagen. Gelukkig had ik zijn 'wapen' (lees; de paraplu) in handen…

dinsdag 2 februari 2010

Fabulous Las Vegas...

 Vanaf het "Belgian-inspired-American-made" biertje nu overgestapt op Budweiser en als lievelingsnummer "Proud to be an American"... Things can change in a week....

Yosemite was erg indrukwekkend. Watervallen, enorme bergen met nóg steilere weggetjes er omheen, een hert op de weg, sneeuw én zon. Vanaf Yosemite doorgereden richting Death Valley. Omdat verschillende 'passes' in de bergen gesloten waren vanwege de sneeuw (niet alleen in NL dus...) moesten we een stuk omrijden. Daarom besloten om in Bakersfield te slapen. Na een overheerlijk ontbijtje van zelfgemaakte wafels zijn we in alle vroegte uit Bakersfield weg gereden om op tijd in Death Valley te zijn (én omdat we nog steeds 'jetlaggen', lees; om 6u 's ochtends up and running zijn) via Lake Isabella waar we een fotoshoot maakten met onze tandenborstel.

Death Valley was niet zo warm als dat we dachten, al was het wel het warmst tot nu toe. Laagste (en heetste) punt van Noord Amerika (Badwater) zijn we geweest, de Artist's drive gereden en het Artist's Pallet en Devil's Golf Course gezien. Onze overnachting die avond was erg bijzonder. In the middle of nowhere in the desert.. Dat is eig het goede woord. We sliepen in een caravan die we met twee dames deelden. De ene haar motor was na 9 mijl in Death Valley overleden... (hoe hilarisch...) en de andere was na een conferentie in Vegas aan het ontspannen in de hotsprings. Volgens Marc, die ons incheckte, zouden we 's nachts coyotes kunnen horen. Niets van gemerkt, gewoon weer 10u aan een stuk knock-out geweest (op een kleine slaapwandeling na...)

Volgende ochtend om half 7 aan de koffie bij zonsopkomst. Douchen en richting Las Vegas! Niets van alle verhalen is minder waar... In Vegas kan het niet groter, nepper en gekker.... Stel je voor; leeuwen die rondlopen in een casino, slangen die er boven je hoofd aan een tak hangen, New York, Paris en Venetia op 4 mijl bij elkaar en verbonden met een zweeftrein. Niet te vergeten de roller coaster door het casino heen en via het vrijheidsbeeld terug. Je móet het een xtje hebben meegemaakt in je leven.. Fabulous Las Vegas. Alle indrukken hadden ons iig goed gedaan bleek want.... uitgeslapen (!!) tot kwart over 7, breakfast included was deze keer pannenkoeken met koffie en richting Zion NP. Hier lag eig teveel sneeuw waardoor we de meeste wandelroutes niet konden doen. Onze Nordic-walking stokken hebben we nl niet mee...

Vannacht slapen we in Page, morgen rijden we naar Monument Valley. Vanaf daar richting de Grand Canyon en ons laatste weekend in the States brengen we door in Los Angeles... Heerlijk om de drukte van de stad af te wisselen met de stilte in de bergen....
Posted by Picasa